Page 17 - allpage_compressed
P. 17

- ประจำเดือน มกราคม ถึง มีนาคม 2564 -








        19. เสียงของความรูสึก







                                                                      เสียงเกิดจากการสั่นสะเทือนของวัตถุทั้งมีชีวิตและไมมีชีวิต
                                                                      แปลงเปนคลื่นสะทอนสูระบบการรับเสียงของมนุษยหรือเครื่อง
                                                                      รับสัญญาณ มนุษยรูจักการใชเสียงในการสื่อสารเปนเวลา
                                                                      หลายพันปกอนที่จะมีภาษาพูด โดยใชเสียงจากการรองขอ
                                                                      วิงวอน หรือตะโกน เพื่อสื่อสารแสดงออกถึงความรูสึก เชน
                                                                      ดีใจ เสียใจ อันตราย สนุกสนาน ตลอดจนการเคารพ ออน
                                                                      วอนตอสรรพสิ่ง การใชเสียงในรูลักษณะนี้เกิดขึ้นสืบตอ

                                                                      กันมาเปนเวลานาน กอนมนุษยจึงเริ่มเรียนรูที่จะสื่อสารผาน
                                                                      ภาพวาด และภาษาพูดในเวลาตอมา เพื่อสื่อสารบอกกลาว
                                                                      เรื่องราว ความตองการตาง ๆ แตก็ยังผสมกันออกมาในรูป
                                                                      ลักษณะของน้ำเสียงภายในการสื่อสาร ดังนั้น เสียงจึงเปนรูป
     แบบหนึ่งที่มีความสำคัญตออารมณความรูสึกนึกคิดของมนุษยเปนอยางมากโดยมนุษยเรารับรูสิ่งเหลานี้ผานการฟง
             “การฟง” หรือ “การไดยิน” คือ รูปแบบการรับรูที่เรียบงาย สามารถสื่อสารและเขาถึงการรับรู สะทอนถึงความรูสึกไดอยางรวดเร็ว

     เมื่อเทียบกับการรับรูในรูปแบบอื่น ๆ ไมวาจะเปนการอานหรือการเขียน ดวยการฟงเกิดขึ้นไดทั่วทุกขณะจิต ดวยความตั้งใจ หรือไมตั้งใจจะมี
     ผลตอความรูสึกนึกคิดของมนุษยโดยตรง เสียงและการฟงจึงเปนสวนหนึ่งของอารมณและความรูสึกพื้นฐาน เกิดขึ้นในระบบการรับรูและ
     แสดงออกเปนสัญญาณความรูสึกแบบอัตโนมัติตอผูที่ไดรับสัญญาณเสียงนั้น ๆ ไมวาจะตั้งตัวหรือไมตั้งตัวก็ตาม อนุภาพของเสียงจึงเปนสิ่ง
     ที่มีความจำเปนที่จะตองทำความเขาใจเพื่อใหเขาใจถึงอารมณตาง ๆ ที่เกิดในชั่วขณะ หรือสาเหตุของอารมณที่มนุษยเรายังไมเขาใจ หรือไม
     ทันสังเกตตนเอง
             เสียงที่กอใหเกิดความรูสึกแบงออกเปน 2 กลุมใหญ
             1) เสียงที่เกิดจากประสบการณ คือ เสียงที่เกิดขึ้นจากสภาพแวดลอม หรือเสียงที่มนุษยสรางขึ้นที่ผลตออารมณความรูสึกของผูฟง
     โดยจะสรางเงื่อนไขของความรูสึกจากความทรงจำหรือประสบการณที่ผูฟงเคยประสบพบเจอกับตนเองกระทั่งมีความรูสึกตอบสนองขึ้นเอง
     อยางฉับพลันจากเสียงที่เกิดขึ้น เชน ไดยินเสียงฟาผาจะรูสึกตกใจ เสียงไกขันจะรูสึกวาใกลถึงเวลาเชาแลว ไดยินเสียฝนตกพรำเบา ๆ จะรูสึก
     ผอน ไดยินเสียงรถพยาบาลจะรูสึกวิตกกังวล ไดยินเสียงหวอเตือนภัยจะรูสึกถึงอันตรายภัยธรรมชาติ เราเรียนรูสิ่งเหลานี้จากเสียงที่เกิด
     จากประสบการณ ขอปฏิบัติทางสังคม หรือขอตกลงแตละสังคม อันเปนเสียงที่สื่อสารกับความรูสึกไดอยางตรงไปตรงมา

             2) เสียงที่เกิดจากการรับรูโดยตรง คือ เสียงที่เกิดจากการรับรูโดยตรงจากการไดยินและมีผลตออารมณความรูสึก บางกรณีที่
     สามารถรับรูและควบคุมได และบางกรณีไมสามารถรับรูและควบคุมได เสียงในกลุมที่เกิดจากการรับรูโดยตรงนั้นมีผลตออารมณความรูสึก
                    กรณีที่สามารถรับรูและควบคุมไดจะแยกตามความชอบจำเพาะของแตละบุคคล เชน การใชนำเสียงในการพูดคุย การอยู
     ในที่ที่มีเสียงดัง การฟงเพลงที่ชื่นชอบ เสียงของทะเล เสียงของภูเขาตนไม เสียงของธารน้ำไหล น้ำเสียงของพระ เทศน สิ่งเหลานี้สามารถ
     รับรูไดโดยตรงในกรณีที่สามารถรับรูและควบคุมไดวาเลือกที่จะใชเวลากับสิ่งเหลานั้นนานเพียงใด
                    กรณีไมสามารถรับรูและควบคุมได เกิดขึ้นไดจากเสียงที่ผูฟงไมไดเปนผูเลือกที่จะรับสาร เกิดเปนอารมณความรูสึกขึ้นจาก
     การฟงถึงแมวาเหตุการณจะไมเกี่ยวของกับผูฟงก็ตาม เชน เสียงโทรศัพทที่ตังขึ้นในโรงภาพยนตร เสียงรถกระบะเปดเพลงดังสนั่นกลางสี่แยก
     เสียงขางบานมีปากเสียงกันยามดึก เสียงทอรถมอเตอรไซคในทองถนน เสียงกระแทกประตูของคอนโดหองถัดไป เสียงประกาศของรถขาย
     กับขาวยามเชา หรือกระทั่งเสียงตามสาขาของชุมชนที่อาศัยอยู สิ่งเหลานี้สามารถสรางอารมณความรูสึกกับผูไดยินเปนอยางมาก ดังนั้น

     พลังงานของเสียงที่เกิดขึ้นนั้นลวนแลวแตมีผลตออารมณและความรูสึกของมนุษยเสมอเพียงแตจะเกิดขึ้นแบบฉับพลันหรือจะควบแนนและ
     แสดงผลออกมาภายหลัง ดังนั้นการรับรูพลังงานของเสียงและการควบคุมอารมณความรูสึกจะตองมีความเขาใจแหลงที่มาของความรูสึก
     นั้น ๆ เสียกอน





       page-15 [ จุลสารออนไลน คณะครุศาสตร มหาวิทยาลัยนครพนม ]
   12   13   14   15   16   17   18   19   20   21